பார்க்கிங் – சினிமா விமர்சனம்

எம்.எஸ்.பாஸ்கர் குணச்சித்திர கதாபாத்திரத்தில் குன்றில் இட்ட விளக்காக ஜொலிக்கக் கூடியவர் என்பது நாம் எல்லோரும் ஏற்கனவே அறிந்த ஒன்று.

இப்படத்தில் இன்னும் ஒருபடி மேலே போய் குன்றின் பின்புறம் இருந்து மேலெழும் சூரியனாக பிரகாசிக்கிறார்.

இந்த வயதிலும் அவர் முகத்தில் காட்டும் கோபமும், வன்மமும் ஆச்சரியப்பட வைக்கிறது.

உண்மையாகவே இப்படத்தில் எம்.எஸ்.பாஸ்கர் அவர்களின் நடிப்பைப் பார்க்கும்போது அவர் மேல் சற்று பயமே ஏற்படுகிறது. கிட்டத்தட்ட ‘8 தோட்டாக்கள்’ திரைப்படத்திற்குப் பிறகு முழு வில்லனாகவே மாறி இருக்கும் படம் இந்த ‘பார்க்கிங்’.ஹரிஷ் கல்யாணின் திரைப் பயணத்தில் ‘பார்க்கிங்’ கண்டிப்பாக ஒரு முக்கியமான படமாக இருக்கும் என்பதில் யாருக்கும் மாற்றுக் கருத்து இருக்கமுடியாது.

எதிரில் எதிரியாக நிற்பவர் ஒரு நடிப்பு சூறாவளி என்ற போதும்கூட, அந்த சூறாவளியில் காணாமல் போகாமல், எம்.எஸ்.பாஸ்கர் அவர்களுக்கு ஈடு கொடுத்து நடித்து பல இடங்களில் அப்ளாஸ் அள்ளுகிறார்.வன்மம் ஏறிய மனத்துடன் ஒரு சைக்கோ போல் அவர் பேசும் வசனங்கள் முதிர்ச்சியடைந்து வரும் நடிகராக ஹரிஷை முன் நிறுத்துகிறது.

காதல் மனைவி மீது அன்பையும் பாசத்தையும் பொழிவதும், தவறு செய்யாத தன் மீது களங்கம் கற்பிக்க முயன்றதை எண்ணி வெதும்புவதும், மனைவியை கேவலமாகப் பேசியவனின் முகத்தை எரிமலையாய் பொங்கி அடித்து உடைப்பதும் என நவரசங்களையும் நடிப்பில் கொண்டு வர முயன்று, பல இடங்களில் அதில் வெற்றியும் பெற்றிருக்கிறார். வாழ்த்துக்கள் ஹரிஷ் கல்யாண்.

காதல் மனைவியாக வரும் இந்துஜாவிற்கு, வயிற்றைத் தள்ளிக் கொண்டு காதல் கணவன், அப்பா ஸ்தானத்தில் இருக்கும் வயதானப் பெரியவர், இந்த இருவரின் ஈகோவிற்கு இடையில் சிக்கிக் கொண்டு தவிக்கும் கதாபாத்திரம். மிகச் சிறப்பாக செய்திருக்கிறார்.

அதிலும் குறிப்பாக ஈகோவும், வன்மமும் கலந்து வெறி ஏறிப் போய் மிருகமாக மாறி நிற்கும் கணவனைப் பார்த்து, ‘முதல்ல ஒரு புருஷனா தோத்த, பிறகு ஒரு அப்பனா தோத்த, இப்ப ஒரு மனுஷனாவும் தோத்துட்டய்ய…” என்று கதறும் இடத்தில் தேர்ந்த நடிப்புஇளவரசு சில காட்சிகளில் மட்டுமே வந்தாலும் நச்சென மனதில் ஒரு வீட்டு ஓனரை கண் முன் நிறுத்துகிறார்.மென்மையான இலகுவான திரைப்படமாக துவங்கி, கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கதாபாத்திரங்கள் கொடூரமானவர்களாக மாறும் பரிணாமம் காட்சிகளில் மட்டுமின்றி சாம் சி.எஸ். இசையிலும் இருப்பதை பார்வையாளராக நம்மால் உணர முடிகிறது.அதிலும் குறிப்பாக எம்.எஸ்.பாஸ்கரும், ஹரிஷ் கல்யாணும் மோதிக் கொள்ளும் தருணங்களில் வரும் எல்லா இசைக் கோர்ப்புகளும் மனதில் பரபரப்பையும் பயத்தையும் ஒரு சேர கூட்டுகிறது.ஜிஜு சன்னியின் ஒளிப்பதிவு 70% கதை ஒரு குடியிருப்பு போர்ஷனுக்குள்ளே மட்டுமே நடந்து கொண்டிருக்கிறது என்பதை எளிதாக மறக்கடிக்கிறது.